Chinaball

中华人民共和国 Chińska Republika Ludowa
妓女!
Informacje Ogólne
Rzeczywistość	Chiny
rząd	republika ludowa 1949 Skrajna Lewica (Komunizm) Maoizm
osobowość	Poważny, lepiej do niego nie podskakiwać
Płeć	Mężczyzna
Religia	Ateizm Buddyzm Chinskie Religie (n.p Taoizm)
Język	mandaryński, lokalne także języki mniejszości etnicznych
Przyjaciele / Wrogowie
Przyjaciele	Soviet Unionball People's Republic of Polandball
Wrogowie	USAball japanball Qing Empireball
Lubi	Komunistyczne balle, ryż, zatrudniać dzieci do pracy
Nie lubi	USA, Japonii, nie komuchów i nie lubi słuchać, że Made in China to gówno.
Dodatkowe Informacje
Czy może w kosmos?	Tak
Jedzenie	Ryż Makaron
Notatki
中国制造

Chinaball to ball przedstawiający Chiny. Znajduje się w Azji. Jest komuchem. Ponadto znany jest na świecie z produkcji tandetnych rzeczy typu: zabawki, ubrania (które niszczą się po paru użyciach). Uwielbia wszystko "Made in China" (mimo że to gówno).

Wygląd

Najczęściej ma skośne oczy, ale są rysownicy, którzy przedstawiają go ze zwykłymi.

Historia

Drobna pomoc Wikipedii

Chińska Republika Ludowa została proklamowana 1 października 1949 roku przez Mao Zedonga po wygranej przez jego zwolenników wojnie domowej. Pokonani zwolennicy Kuomintangui ich lider Czang Kaj-szek wycofali się na Tajwan gdzie utworzyli Republikę Chińską. Chińska Republika Ludowa objęła większość historycznych terenów Chin a jej granicy zostały dodatkowo poszerzone w 1950 roku w wyniku interwencji w Tybecie. W polityce wewnętrznej na początku lat 50. przeprowadzono reformę rolną w wyniku której pośród 300 milionów chłopów rozdzielono 47 milionów hektarów ziemi, znacjonalizowano głównie wartość zagraniczną, własność miejscowej burżuazji pozostała prywatna. W 1950 roku Chiny udzieliły wsparcia Korei Północnej i wysłały swoje wojska na wojnę koreańską. Na przełomie 1953 i 1954 roku opracowano założenia tzw. okresu przejściowego od kapitalizmu do socjalizmu w ramach której założono że w przeciągu 15-18 lat przeprowadzi się industrializację, kolektywizację i nacjonalizację. W 1954 roku wprowadzono nową konstytucję. W 1955 roku skrócono okres przejściowy i w ciągu roku skolektywizowano rolnictwo oraz przeprowadzono nacjonalizację. Polityka ta przyczyniła się do pogorszenia sytuacji gospodarczej i zmusiła władze do rewizji tego kursu. W 1961 roku zliberalizowano gospodarkę i wprowadzono politykę „regulacji”. Polityka ta doprowadziła do podziału w rządzie, zwolennicy „regulacji” skupili się wokół Deng Xiaopinga i Liu Shaoqi, natomiast przeciwnicy wokół Mao.

Na przełomie lat 50. i 60. odbył się rozłam radziecko-chiński w wyniku którego Chiny popadły w długoletni konflikt z blokiem wschodnim. Także dotychczas dobre relacje z Indiami uległy pogorszeniu co poskutkowało siłowym zajęciem przez Chiny spornych obszarów północnego Kaszmiru (wojna chińsko-indyjska). W 1966 roku zwolennicy frakcji Mao w rządzie ogłosili rewolucję kulturalną w ramach której politykę regulacji potępiono a jej zwolenników odsunięto z rządu. W 1969 roku odbył się konflikt nad Ussuri w trakcie którego Chiny starły się z wojskiem ZSRR. Po 1971 (śmierć Lin Biao) Zhou Enlai podjął pierwszą nieudaną próbę rezygnacji z części celów rewolucji kulturalnej która jak się okazało była w mniemaniu wielu porażką. Śmierć Mao w 1976 roku doprowadziła do usunięcia z partii frakcji „radykalnej” (banda czworga) i zwolenników rewolucji kulturalnej. Od 1977 roku do władzy stopniowo powracał Deng Xiaoping który następnie na wiele lat objął władzę w Chinach. Na początku lat 80. Hua Guofenga zastąpili liberalnie nastawienie Zhao Ziyang i Hu Yaobang. W ramach zmian politycznych potępiono rewolucję kulturalną, rehabilitowano osoby represjonowane w trakcie jej trwania, zliberalizowano gospodarkę i kontynuowano politykę „otwarcia na świat” (która została zapoczątkowana przez Mao u schyłku jego życia). W ramach reform dekolektywizowano rolnictwo, utworzono sektor prywatny i utworzono specjalne strefy ekonomiczne.

W ramach odprężenia międzynarodowej doszło do normalizacji stosunków z ZSRR oraz podtrzymano zapoczątkowane przez Mao kontakty ze Stanami Zjednoczonymi. Zahamowanie gospodarki doprowadziło w 1989 roku do protestu na placu Tian'anmen stłumionego przez armię. Po tym incydencie miejsce Zhao Ziyanga jako przywódcy rządzącej partii objął Jiang Zemin. Chiny kontynuują reformy gospodarcze i rozwijają relacje zagraniczne. Pod koniec lat 90. w skład ChRL weszły dotychczasowe kolonie państw zachodnich - Hongkong i Makau. Bardzo szybki wzrost gospodarczy doprowadził do tego, że w XXI wieku Chiny stały się trzecią największą gospodarką świata.

Galeria

Chiny i miska z ryżem.

mem o nim

takie zachłane

Dodaj obraz do galerii